بیچاره پاییز!

  می شود آتش گرفت, به تکرار, تمام عاشقانه های جهان دود شد، بر خاکستر سیمرغ لانه کرد و عشق را به چشمان تو مهمان کرد...   | مریم پورقلی | بیچاره پاییز!...

بغلم می‌کنی؟ بغلم می‌کنی وقتی اضطراب، محاصره‌ام کرده و دارم رنج می‌کشم؟ وقتی از درون متلاشی‌ام و از بیرون آرام؟ بغلم می‌کنی که دردهام بریزد و پاییز غمگینم بهار شود؟ دستانم را می‌گیری تا هزاران گنجشک غمگین، درون سینه‌ی من آرام بگیرد؟ نگرانم می‌شوی؟ غصه‌ام را می‌خوری وقتی که زل می‌زنم به نقطه‌ای و بیچاره پاییز!...

 روییدی, در قلب من به سان گل‌کوچکی که کنار دیوار می‌روید همین‌قدر ناخواسته عاشقت شدم   | غاده السمان | بیچاره پاییز!...